Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu ma 54 instrumenty dudowe z różnych regionów Polski oraz jedne dudy białoruskie. Ma także części tych instrumentów, takie jak piszczałki (to rurki, przez które wydobywa się dźwięk), główki (ozdobne części dud), roztrąby (końcówki piszczałek), i mieszki (worki do pompowania powietrza).
To zapewne największa kolekcja instrumentów dudowych w kraju.
Większość dud pochodzi z Wielkopolski. W muzeum są 38 instrumentów dudowych dwugłosowych i 16 jednogłosowych. Dudy dwugłosowe mają dwie piszczałki: jedną do grania melodii, a drugą, która wydaje ciągły dźwięk. Dudy jednogłosowe, czyli „siesieńki”, mają tylko jedną piszczałkę.
W muzeum można zobaczyć różne rodzaje dud z górskich regionów Polski, na przykład z Beskidu Żywieckiego, Podhala i Beskidu Śląskiego. Większość z tych instrumentów została kupiona przez muzeum albo powstała podczas konkursów na tworzenie ludowych instrumentów.
Jeden z ciekawszych eksponatów to „kozioł weselny”, który powstał w 1876 roku. Zrobiony jest ze skóry kozy, a jego worek pokryty jest białym włosiem. Instrument ma piękne ozdoby, takie jak mosiężne (zrobione z metalu) pinezki i duże rogi. Jest także „kozioł ślubny” z czarną skórą, który został zrobiony w 1989 roku.
W muzeum są również dudy z innych regionów, które różnią się wyglądem i wykonaniem. Na przykład dudy z Podhala mają worki zrobione ze skóry kozy lub kozicy (rodzaj dzikiej kozy).
Muzeum w Szydłowcu to miejsce, gdzie można zobaczyć wiele rodzajów instrumentów dudowych i dowiedzieć się, jak były tworzone i jakie dźwięki wydawały.